Co to jest psychoterapia pozytywna? Zasadniczą koncepcją psychoterapii pozytywnej jest pozytywna wizja człowieka, według tego założenia każdy człowiek ma dwie główne umiejętności i zdolności, jest to zdolność do uczenia się i zdolność do kochania. Psychoterapia pozytywna mieści się w nurcie terapii humanistyczno-psychodynamicznej. Twórcą tej terapii jest Nosrast Peschestian, profesor nauk medycznych. Przedmiotem jego zainteresowań było to co różni ludzi między sobą oraz związek międzyogólną sytuacją pacjenta w aspekcie holistycznym, a jego problemami i chorobami. Psychoterapia pozytywna koncentruje się na zrozumieniu potencjału człowieka i jego siły oraz próbach jej rozwinięcia.
Założenia psychoterapii pozytywnej
Głównym założeniem tej terapii jest optymistyczna wizja człowieka, oprócz zdolności do uczenia i kochania, w każdej jednostce rozwijają się potencjalności podstawowe. To które z nich stają się dla osoby najważniejsze i najbardziej istotne zależy od tego, w jakim czasie człowiek żyje, jakich dokonuje wyborów oraz od kultury, w której się wychowuje. Bardzo ważnym aspektem jest słowo, “positium”, dobry psychoterapeuta tłumaczy je pacjentowi jako dostrzeganie pełni w każdej sytuacji. Wszystkie problemy i kłopoty powinny być przeżywane w pełni, to znaczy że trzeba umieć zobaczyć zarówno złe, jak i dobre strony tego samego medalu. Terapia indywidualna opiera się na towarzyszeniu pacjentowi i odkrywaniu, czy działa on w modelu równowagi, na który składają się cztery dziedziny życia człowieka. Należy do nich dziedzina związana z ciałem, czyli wszystkie potrzeby biologiczne, dziedzina osiągnięć to wszystkie potrzeby związane z rozwojem osobistym, dziedzina kontaktów, czyli potrzeba relacji z innymi, dziedzina duchowości odzwierciedla potrzeby związane z religijnością i szeroko pojętą duchowością.
Psychoterapia pozytywna – stosunek do zaburzeń psychicznych
Występujące zaburzenia są objawami nieuświadomionych konfliktów wewnętrznych. Konflikty mogą być spowodowane niechcianymi kompromisami, które jednostka musi cały czas przeprowadzać między swoimi potrzebami a oczekiwaniami wynikającymi z presji społecznej, określonej kultury lub grupy społecznej. Terapia dla par często polega na uświadomieniu jak różnie mąż i żona mogą wyrażać uczucie miłości, w zależności od tego, jakie przekonania wynieśli z domu. Każda rodzina posiada inny, charakterystyczny dla siebie kod kulturowy. Problem może być jeszcze bardziej skomplikowany, gdy zaistnieją różnice społeczne w relacji pary, gdzie partnerzy pochodzą z różnych krajów. Nierozwiązane antagonizmy wewnętrzne powodują powstanie zaburzeń psychosomatycznych i emocjonalnych. Ludzie stosują wówczas różne mechanizmy unikające, uzależnienia od używek, wpadają w depresję lub mają problemy w kontaktach z ludźmi.
Psychoterapia pozytywna w praktyce
Terapia zazwyczaj przebiega w postaci cotygodniowych spotkań około 50-minutowych, tak samo w terapii par, jak i w terapii indywidualnej. Lekarz psychoterapeuta proces terapii przeprowadza w pięciu etapach:
- etap pierwszy polega na podejściu do problemu z dystansu,
- w drugiej kolejności dobry psychoterapeuta skupia się na wzmocnieniu silnych stron pacjenta,
- w trzecim etapie pacjent mając już odpowiednie zasoby, może właściwie rozpoznać problem,
- na tym poziomie pacjent może już rozszerzyć swoje postrzeganie problemu, jak również zdolności reagowania,
- pacjent ma możliwość zmiany swoich życiowych schematów i może skupić się na celach do osiągnięcia w przyszłości.
W psychoterapii pozytywnej stosuje się techniki pracy polegające na wzbudzeniu w sobie uczucia wdzięczności, a to z kolei wpływa na ogólne poczucie szczęścia w życiu. Psychoterapia pozytywna skoncentrowana jest na silnych aspektach jednostki, zamiast traktować człowieka jako wadliwy materiał do naprawienia. Psychoterapia tego typu okazuje się często skuteczniejsza niż terapia długoterminowa. Psychoterapia indywidualna w nurcie humanistyczno-psychodynamicznym jest często stosowana u osób w depresji i kryzysach. Głównym zadaniem psychoterapii pozytywnej jest wzmocnienie naturalnych, pozytywnych zdolności człowieka, a zminimalizowanie tendencji do widzenia wszystkiego negatywnie.
Psychoterapia pozytywna – zalety
Psychoterapia pozytywna charakteryzuje się osiąganiem pożądanych efektów szybciej niż psychoterapia tradycyjna. Stosuje się w niej podejście holistyczne, czyli tak samo jest traktowane ciało, umysł i dusza. Dokonuje się integracji różnych technik i metod stosowanych w innych nurtach terapeutycznych. Pacjent jest w stanie uświadomić sobie związek swojego funkcjonowania w relacji z kontekstem społecznym.
Psychoterapia pozytywna łączy podejście hedonistyczne z eudajmonistycznym. W spojrzeniu hedonistycznym skupiamy się na przeżywaniu przyjemności zamiast negatywnych stanów, natomiast eudajmonistyczne podejście mówi, że wartościowe życie polega na wykorzystaniu całego potencjału człowieka, co nie zawsze jest proste, często wymaga pracy i długiego oczekiwania na efekt. Psychologia pozytywna stara się odpowiedzieć na pytanie, czy możemy coś zrobić, aby nasze życie było szczęśliwsze i pełniejsze.
